Το να μη ταυτιζόμαστε με τον υλικό κόσμο είναι σαν να έχουμε ένα προσωπικό θησαυρό , που με όσα χρυσά και να έχει κάποιος σε αυτή τη ζωή δεν συγκρίνεται με το υπέρλαμπρο φως που αποκτάς όταν δεν ταυτίζεσαι
Τι θα πει αποταύτιση? Θα πει να καταλάβω ότι δεν είμαι τα προβλήματά μου.
Τα οποία προβλήματα αλλάζουν και θα αλλάζουν.
Δηλαδή παραδείγματος χάρη έρχεται ο γείτονας και σου λέει κάποια σχόλια άσχημα για έναν άλλο γείτονα κι εσύ ταυτίζεσαι κι αρχίζεις να λες κι εσύ ότι περίεργο έχεις δει ή ακούσει και ξεκινάτε ένα άσχημο κουτσομπολιό χωρίς να σκεφτήτε πως ίσως εσείς οι ίδιοι πρατετε τα χειρότερα ίσως σε έναν άλλο τομέα .Τότε έχεται πέσει σε μια καλά στημένη παγίδα των εγώ έχεται ταυτιστοί πιστευτε πως σφαλει ο τρίτος γείτονας κι ότι εσείς είστε ένας άγιος μπροστά του , η Επαρση σας έχει κάνει την περηφάνια τεράστια και μετά έρχεται ένας παραπονιάρης άλλος γείτονας και σας παραπονιέται για κάτι που κάνατε κι εσείς με τέτοια έπαρση και περηφάνια τον αντικρούεται και τότε εκείνος αρχίζει να βρίζει κι εσείς με τόση περηφάνια ξέρεται και να βρίζεται βεβαίως και ξαφνικά βρίσκεσται μέχρι και στο τμήμα για έναν καυγά που αν δεν είχατε ταυτιστεί από την αρχή δεν δείνατε σημασία στα κουτσομπολιά του ενός για τον άλλον και δεν είχατε φουσκώσει την περηφάνια θα ακούγατε τα παραπονα του άλλου και θα προσπαθούσατε να διορθώσεται λάθη σας ή και λάθη του με ήρεμο τρόπο ή με τη σιωπή .
Η σιωπή πολλές φορές είναι επίσης χρυσή ένα κόσμημα που αν ξέρεις να το έχεις τη κατάλληλη στιγμή και να σιωπήσεις όταν πρέπει και να μιλήσεις όταν πρέπει και να μη χάσεις ποτέ την ΗΡΕΜΊΑ ΣΟΥ που είναι τόσο πολύτιμο για το φυσικό σου σωμα
Αν κάποιος είναι συνειδητός τη στιγμή που ο άλλος του μιλά άσχημα , τότε θα βρεις και τα κατάλληλα λόγια για τον υβριστή σου
Κρατήστε το πολύτιμο αγαθό της ηρεμίας σαν ένα λουλούδι ,αυτό θα σας δώσει το θησαυρό της ζωής
Ο θησαυρός είναι η Αποταύτιση από κάθε γεγονός , που σε βγάζει από τον εαυτό σου , που σε αποσπά και φυσικά σου τρώει ενέργεια , με αποτέλεσμα να γίνεσαι ένας ράκος πραγματικό και να μη ζεις τη στιγμή και αυτό που σου δίνει η κάθε στιγμή που είναι το δώρο σου , είναι η ζωή σου , που όταν κάποιος ταυτίζεται με άλλες καταστάσεις γύρω του, να ξεχνά τον εαυτό του , να χάνει αυτά τα δώρα που φεύγουν και δεν ξαναγυρίζουν !
Θα πω ένα παράδειγμα για να καταλάβουμε καλύτερα όλοι μας , Ας που με λοιπόν πως ....
Είναι μεσημέρι καθόμαστε τρώμε στο τραπέζι με την οικογένεια ή φίλους ή μόνοι μας Λοιπόν σκεφτόμαστε α! ωραίο το φαγητό σήμερα αλλά αύριο τι θα φάω άραγε ?? Τότε αφήνουμε με το νου μας εκείνη την όμορφη στιγμή με τις θαυμάσιες γεύσεις στον ουρανίσκο μας να χάνονται , να μην απολαμβάνουμε εκείνη τη θαυμάσια στιγμή που είναι πραγματικά ένα δώρο των αισθήσεων μας και το μυαλό μας να φεύγει στο αυριο ή και στο χθες που ίσως δεν μας είχε αρέσει και τόσο το φαγητό κι έτσι κουράζουμε και το νου μας μην αφήνοντας τον να ξεκουραστεί ούτε λεπτόκαι χάνοντας κυριολεκτικά την υπέροχη στιγμή της νοστιμιάς
Κάθε σκέψη παράταιρη με το σήμερα απλώς είναι μία κίνηση συνήθειας που γίνεται επειδή έτσι έχουμε εκπαιδευτεί. Μία απλή σκέψη που μπορεί να την κάνουμε όλοι μας, ενώ τρώμε για μεσημέρι, είναι «τι θα φάμε αύριο».
ΖΗΣΕ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ... ΑΠΟΤΑΥΤΊΣΟΥ
Όταν κάποιος δεν ζει τη στιγμή, τότε ταυτίζεται με κάθε σκέψη και κάθε γεγονός, με αποτέλεσμα να χάνει και να ξαναχάνεται μέσα σε άκυρες σκέψεις που τελικά μόνο κακό μπορούν να του κάνουν
Θα πρέπει να εκπαιδευτούμε ( ξανά ) δηλαδή , αντί να ταυτίζομαι με αυτά που η σκέψη εκείνη τη στιγμή έρχεται και με βγάζει από το εδώ και τώρα ,που δεν ξέρω αν και τι θα γίνει , και δεν με ενδιαφέρει τι έγινε, μπορώ να συνδράμω στην απόδραση του μυαλού μου και να το βοηθήσω να επιστρέψει στο εδώ και τώρα. Όταν ρωτήσεις μία σου σκέψη… η οποία έρχεται έτσι ξαφνικά…. Και η οποία δεν έχει να κάνει με το σήμερα ή με το τώρα σου… «τι θέλει», της δίνεις πρόσβαση να μπει και να συμπράξει με το αυθεντικό σου σήμερα. Όταν πεις στη σκέψη σου , δεν είναι ώρα τώρα για να ασχοληθούμε με αυτό, τότε σταδιακά το μυαλό θα αρχίσει να επανέρχεται στην αρχική του μορφή, δηλαδή στο εδώ και τώρα.
Αν συνεργαστούμε εκείνη την ώρα με τη σκέψη αυτή παρατείνουμε και σταθεροποιούμε σε μας το μοτίβο του μυαλού μας, να βρίσκεται πάντα εκτός τόπου και χρόνου. Ενώ αν σε αυτή την σκέψη ερώτηση δεν απαντήσουμε με τον τρόπο που το μυαλό μας περιμένει και του πούμε « όταν έρθει το αύριο θα δούμε». Τότε το μυαλό μας αρχίζει να βγαίνει από τον δρόμο του άγχους, το οποίο και αυτό συνεργάζεται με το εκτός τόπου και χρόνου του μυαλού μας.
Οπότε το μυαλό είναι και αυτός ένας μυς. Ο οποίος «σηκώνει» τα βάρη που εμείς το διδάσκουμε. Ένα υπερφορτωμένο μυαλό που «σηκώνει» βάρη που δεν ανήκουν στο τώρα δεν μπορεί να μας δώσει ορθές λύσεις για το τώρα. Δεν μπορεί να μας «επιτρέψει» την ξεκούραση μας για το τώρα μας. Γενικά δεν γίνεται να μας αφήσει να χαρούμε καμία μας στιγμή. Γιατί μονίμως θα μας παραθέτει προβλήματα που δεν έχουν να κάνουν με τη στιγμή.
Η διαχείριση των σκέψεων και η διαδικασία να ξεχωρίσω ποιες είναι για σήμερα και ποιες δεν είναι, μπορεί να γίνει από τον κάθε άνθρωπο , αλλά υπάρχει πάντα η επιλογή και η ελευθερία της επιλογής μας , η επιλογή να αποταυτίζομαι από αυτές και από τα προβλήματά μου.
Θα πρέπει κάποιος δηλαδή που θέλει πραγματικά να ζει στο εδώ και τώρα ,να πει εκείνη τη στιγμή στον εαυτό του που σκέφτεται . <<Δεν είμαι στο αύριο , ούτε στο χθες είμαι στο τώρα και στο τώρα δεν έχω κανένα από τα προβλήματα που μου έφεραν η λαθεμένες σκέψεις το πρόβλημα ,δεν υπάρχει και δεν υφίσταται ,το πρόβλημα που προβάλει ο νους μου που μου έφεραν οι σκέψεις στο ανύπαρκτο πρόβλημά μου. >>
Το πρόβλημα μου είναι έξω από μένα. Και όταν έρθει η ώρα του θα το λύσω !
Όταν μάθει κάποιος να αυτοπαρατηρείται αναπτύσσεται μέσα στον εαυτό του η αίσθηση της αυτο-παρατήρησης.
Συνήθως, αυτή η αίσθηση έχει ατροφήσει στην ανθρώπινη φυλή, έχει εκφυλιστεί, αλλά όσο την χρησιμοποιούμε εξελίσσεται και αναπτύσσεται.
Σε πρώτη άποψη, θα δούμε, μέσω της αυτο-παρατήρησης, ότι ακόμη και οι πιο ασήμαντες σκέψεις, οι πιο γελοίες κωμωδίες που εναλλάσσονται εσωτερικά και δεν εξωτερικεύονται ποτέ, δεν είναι δικές μας, αλλά δημιουργημένες από άλλους, από τα ΕΓΩ.
ΜΗ ΤΑΥΤΙΣΗ… Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
Το κακό είναι να ταυτίζεται κάποιος με αυτές τις κωμωδίες, με αυτές τις γελοιότητες, με αυτές τις διαμαρτυρίες, με αυτούς τους θυμούς κλπ, κλπ, κλπ.
Αν ταυτίζεται κάποιος με οποιαδήποτε εσωτερική άποψή τους, το ΕΓΩ που τις παράγει παίρνει περισσότερη δύναμη και έτσι οποιαδήποτε δυνατότητα αλλαγής γίνεται κάθε φορά όλο και πιο δύσκολη. Έτσι λοιπόν: η Παρατήρηση είναι ζωτική αν σκοπεύουμε να προκαλέσουμε την ριζική αλλαγή σε εμάς.
Α. Δ. ΣΑΜΑΈΛ
Καλό είναι να ενθυμούμαστε πως όταν ταυτιζόμαστε με τα πρόβλημά μας , αρχίζουμε και τα σωματοποιούμε και τότε τα προβλήματα μας γίνονται μία πηγή ασθένειας.
Το ξέρουμε καλά πως , τα προβλήματα έρχονται στη ζωή μας , είτε το θέλουμε είτε όχι.
Το να πάρουμε μία απόσταση και να τα δούμε έξω από εμάς με ηρεμία θα ανοίξουν μπροστά μας λύσεις και οδηγίες που είναι μέσα μας ,χρειάζεται πολύ αγάπη προς τον εαυτό μας και φιλοσοφώντας με σοφία να εκπαιδεύσουμε ξανά τους εαυτούς μας αφυπνισμένοι πλέον από τον τρόπο που μας έχουν εκπαιδεύσει έως τώρα να σκεφτόμαστε
Γιατί κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του ή έχει αρκετές λύσεις.
Αρκεί να μην το ταυτοποιήσω με μένα.
Τα προβλήματα ταυτοποιούνται με μας όταν η σκέψη μετατρέπεται σε συναίσθημα.
Τα κυριότερα συναισθήματα που φτάνουν το πρόβλημα σε «ταυτίζομαι» είναι ο φόβος- ανασφάλεια, το άγχος και ο θυμός.
Αυτά δημιουργούνται όταν εμείς στη στιγμή που βιώνουμε βάλουμε δρώμενα του αύριο και του μετά.
Τότε ενεργοποιείται ένας στιγμιαίος πανικός που μας λέει « Ωχ ! ωχ , δεν θα προλάβω», «Αμάν ,δεν θα τα καταφέρω» και από εκεί και μετά αρχίζει να χάνεται ο έλεγχος να χάνουμαι τον έλεγχο των σκέψεων και των συναισθημάτων και τότε «Είναι που γινόμαστε το πρόβλημά μας».
Το να φέρω λοιπόν στην επιφάνεια μόνο τις σκέψεις του σήμερα είναι φιλοσοφία. Και η φιλοσοφία είναι περασμένη μέσα σε κάθε άνθρωπο. Καθώς ο άνθρωπος έχει τον νου που του τον έδωσε ο Θεός για να μπορεί να επεξεργάζεται τις πληροφορίες του σήμερα, του αύριο και του χθες. Και να κάνει την ανάλογη κατανομή.
Το να μη ταυτιζόμαστε είναι πραγματικά στη θέληση μας . Ας αποταυτιστούμε, ας αφυπνιστούμε ,ας δούμε πόσο κακό κάνουμε στον εαυτό μας !!!!
Θα πρέπει κάποιος να ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΉΣΕΙ πραγματικά για να αποφύγει τις σκέψεις που τον ταυτίζουν και τον αρρωσταίνουν
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
Η Επανάσταση της Συνείδησης έχει τρεις παράγοντες τέλεια καθορισμένους:
Πρώτος, να πεθάνεις. Δεύτερος, να γεννηθείς. Τρίτος, θυσία για την ανθρωπότητα.
Η Επανάσταση της συνείδησης είναι Σοφία, Αγάπη και Τέλεια Δύναμη.
Α.Δ. Σαμαέλ Αούν Βεόρ
Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΦΛΥΑΡΙΑ
Για αυτόν τον σκοπό, πρέπει επίσης να προσέξουμε την Εσωτερική Φλυαρία, γιατί υπάρχουν πολλές εσωτερικές φλυαρίες αρνητικές, παράλογες, ενδόμυχες συζητήσεις που ποτέ δεν εξωτερικεύονται, και φυσικά, είναι αναγκαίο να διορθώσουμε αυτήν την Εσωτερική Φλυαρία, να μάθουμε να κρατάμε σιωπή,…
• Να ξέρουμε να μιλάμε όταν πρέπει να μιλήσουμε.
• Να ξέρουμε να σωπαίνουμε όταν πρέπει να σιωπήσουμε. Αυτό είναι νόμος, όχι μόνο για τον φυσικό κόσμο, τον εξωτερικό κόσμο, αλλά και για τον εσωτερικό κόσμο επίσης.
Οι αρνητικές εσωτερικές φλυαρίες, αργότερα εξωτερικεύονται στον φυσικό κόσμο. Για αυτό είναι τόσο σημαντικό να εξαλείψουμε την αρνητική εσωτερική φλυαρία, γιατί βλάπτει.
Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΙΩΠΗ
Πρέπει να μάθουμε να διατηρούμε την Εσωτερική Σιωπή. Συνήθως εννοείται σαν «Διανοητική Σιωπή» όταν κάποιος αδειάζει τον νου από κάθε είδους σκέψεις, όταν κάποιος καταφέρνει την ηρεμία και την σιωπή του νου μέσω του διαλογισμού. Αλλά υπάρχει άλλου είδους Σιωπή.
Ας υποθέσουμε ότι παρουσιάζεται μπροστά μας μια περίπτωση κριτικής αξιολόγησης, σε σχέση με κάποιον όμοιό μας, αλλά εμείς διανοητικά κρατάμε σιωπή, δεν κρίνουμε, δεν καταδικάζουμε. Σιωπούμε τόσο εξωτερικά όσο εσωτερικά. Σε αυτήν την περίπτωση, τότε, υπάρχει Εσωτερική Σιωπή.
ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΓΝΏΣΗ
ΕΞΆΣΚΗΣΗ
Με αυτά τα τρία ξεκινά η μύηση των μυστηρίων των απόκρυφων μυστικιστών
Παντού στο σύμπαν υπάρχει ο νόμος του τρία , είναι το ΠΑΤΉΡ ΥΙΌ ΚΑΙ ΆΓΙΟ ΠΝΕΎΜΑ ' είναι το ΑΡΝΗΤΙΚΌ το ΘΕΤΙΚΌ και το ΟΥΔΈΤΕΡΟ .
Τριάδα Εσύ,
Που είσαι πέρα από κάθε ουσία,
Υπέρθεη και Υπεράγαθη,
Εσύ που εποπτεύεις
από ψηλά
Τη γνώση των χριστιανών για τα θεϊκά πράγματα, οδήγησέ μας στην ύψιστη κορφή
Των Μυστικών Λόγων, αυτήν που ξεπερνά τη γνώση και το φώς! Εκεί όπου
Τα απλά, απόλυτα και αμετάτρεπτα μυστήρια του θείου Λόγου,
Καλύπτονται μέσα στον πέρα απ’ το φώς γνόφο της
Μυστικιστικής σιωπής που
Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι
Ξεπερνά τη λάμψη του απόλυτα
Φωτεινού και μέσα στο εντελώς ανέγγιχτο
Και αόρατο, πλημμυρίζει τον δίχως οφθαλμούς
Νού μας, με την λαμπρότητα του υπερβατικού κάλλους.
Είναι σε όλες τις θρησκείες πάντα η τριάδα
Είναι το ΕΊΝΑΙ κάθε ανθρώπου !
Τι είναι το ΕΊΝΑΙ ;
Το Είναι είναι κάτι ασύλληπτο '''
Είναι ο πατέρας του καθενός μας ''
Κάθε άνθρωπος έχει ένα Είναι στην 7η Διάσταση , κι αυτο μπορεί να είναι ένας , Αρχάγγελος , ένας Δάσκαλος , ή ένας Άγγελος ..''
Ο σπόρος του Είναι , είναι μέσα μας εγκλωβισμένος από τα εγώ
Ο σπόρος τις θεϊκής μας ουσίας !
Ένας σπόρος πρέπει να πεθάνει για να μπορέσει να βλαστήση μέσα μας .
Πρέπει να γίνει χριστός δηλαδή !
Θα πρέπει να σκοτώσουμε τα εγώ , τα οποία κουβαλάμε από ζωή σε ζωή !
Τα εγώ αν δεν τα σκοτώσουμε στη ζωή που ζούμε θα μας ακολουθούν σε κάθε μας γέννηση .
Το μωρό όταν γεννιέται είναι μια αγνή ψυχή που εκφράζεται μόνο η ουσία του Είναι του , του πατέρα του !
Όμως αν δεν έχει δουλέψει σε προηγούμενη ζωή να σκοτώσει τα εγώ του , αυτά σιγά- σιγά αρχίζουν και εισχωρούν μέσα του . Αυτό το βλέπουμε όταν το παιδί κλαίει χωρίς λόγο κι αιτία και κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει το κλάμα του . Ίσως κάποια παλιά σχόλια που έλεγαν οι παλιοί ότι έρχονται οι μοίρες του παιδιού να προσεγγίζουν την μισή αλήθεια γιατί οι μοίρες δεν υπάρχουν μόνο τα εγώ που εισέρχονται .
Μετά διαμορφώνεται η προσωπικότητα ως τα 7 χρόνια όπως μας λένε οι Δάσκαλοι ... που είναι η ψεύτικη προσωπικότητα μας και είναι το όχημα που μας συνοδεύει σε αυτή τη ζωή, αυτή που νομίζουμε ότι είμαστε γεμάτοι με εγώ .
Δηλαδή η προσωπικότητα που είμαστε τώρα , δεν μας ακολουθεί σε άλλη ζωή αυτή πεθαίνει σιγά-σιγά αναλόγως τη προσωπικότητα .
Γιατί άλλη προσωπικότητα έχει ένας που γεννιέται στην Ευρώπη άλλη στην Ρωσία άλλη στην Ασία , άλλη στην Αφρική και άλλη στην Αμερική έχει να κάνει με τα ήθη και τα έθιμα του τόπου και μετά με την οικογένεια .
Είναι δηλαδή της 3ης διάστασης κι όταν ένα φυσικό σώμα πεθαίνει με τον καιρό πεθαίνει κι αυτή .
Άρα καταλήγουμε στο μη μόνιμο ,όπως όλα εδώ δεν είναι μόνιμα η 3η Διάσταση που ζούμε δεν είναι αληθινή είναι ένα ΜΑΤΡΙΞ μια ψευδαίσθηση που μας κάνει να νομίζουμε ότι κάθε τι που μας συμβαίνει είναι μόνιμο .
Τα εγώ μας είναι τόσο δυνατά που ζουν στην 5η Διάσταση ίσως μερικά να ζουν και ανάμεσα από την 5η και 6η Διάσταση για αυτό είναι και τόσο δύσκολο να τα σκοτώσουμε π,χ Η λαγνεία , το ψέμα ο θυμός , η τεμπελιά , ο φόβος κ. άλλα που εκφράζονται μέσα από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα όπως λέμε στον Χριστιανισμό αλλά σκεφθείτε τα σαν τα 7 κεφάλια της λερναίας Ύδρας που έκοβες ένα και φυτρώναν δυο , η σαν 7 Λεγεώνες με 7 Στρατηγούς ,που συνεννοούνται μεταξύ τους και μας περυκυκλώνουν . Γιατί τα εγώ πάντα έρχονται με παρέα ποτέ δεν έρχεται ένα μόνο του . Σκεφθείτε πως έρχεται ο θυμός ή η ζήλευα ή το ψέμα πάντα κάτι λέμε και το καλύπτουμε με κάτι άλλο και για να μη θίξουμε τη προσωπικότητα μας τελικά θυμώνουμε .
Αν θέλουμε να μην υποφέρει άλλο το Είναι μας πρέπει να αφυπνιστούμε να παλέψουμε όσο είμαστε σε αυτή τη ζωή με τα εγώ μας και να μην το αφήσουμε για αργότερα , με δικαιολογίες που είναι όλες ψεύτικες, είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα να σκοτώσουμε τα εγώ μας τώρα , για να αρχίσει μέσα από το φυσικό σώμα να εκφράζεται ο Πατέρας μας
Αυτό εννοούν όταν λένε ( πρέπει να πεθάνεις πριν να πεθάνεις για να μην πεθάνεις ποτέ ).
Αυτή η Ουσία του Είναι μας, είναι που έχουμε κλεισμένη με τα εγώ μας και δεν αφήνουμε το σπόρο που είναι φυτεμένος μέσα μας να κάνει το κύκλο του να μαραθεί για να βγάλει ρίζες και να ξαναγεννηθεί σαν μικρός Χριστός όπως και ο Ιησούς γεννήθηκε με πολλές αντίξοες συνθήκες και κυνηγήθηκε από τις σκοτεινές δυνάμεις και τέλος βασανίστηκε και ξεψύχησε πάνω στο Σταυρό .
Όλα είναι συμβολικά όπως ο λόγος του που είπε ότι η μόνη οδός για τη σωτηρία ήταν αυτός !
Τα πάντα μας έδωσε ως κλειδιά μέσα απο τα Ευαγγέλια του , σε εκείνη την εποχή των Υχθιών που τα πάντα γινόταν με μυστικό τρόπο που μόνο αυτη που θα έψαχναν το συμβολισμό μέσα στις διδασκαλίες του , θα μπορούσαν να βρουν το τρόπο που θα ακολουθούσαν το πραγματίκο δρόμο που οδηγεί στα βήματα του στη θέωση του Ανθρώπου !
Στην Γνωστική σχολή μια σχολή που λειτουργεί ανιδιοτελώς πάνω στο ' γνώθι σε αυτόν ' μας τα αναλύουν και μας δίνουν κλειδιά ώστε να μας χρησιμεύσουν ως οπλισμό για να αρχίσουμε να παλεύουμε με τις Λεγεώνες των Εγώ
Βέβαια πρέπει να κατανοούμε και να καταλαβαίνουμε όσους δεν θέλουν να αφυπνισθούν να μη τους κρίνουμε που ακολουθούν τη λογική της επιβίωσης , αλλά και να μην πτοούμαστε .
Ο κάθε ένας μας είναι ξεχωριστός κι έχει έρθει για διαφορετικό έργο ακόμα και αυτοί που σταύρωσαν τον Ιησού έπρεπε να το κάνουν , κάποιος έπρεπε να επωμιστεί αυτό το βαρύ κάρμα και εκείνες οι ψυχές θυσιάστηκαν μαζί με τον Ιησού και βασανίζονται ακόμη ...
Αυτά είναι αλήθειες που μόνο το είναι σας θα επιβεβαίωση αυτός ο μικρός κόκκος Θεϊκής ουσίας που θα σας σπρώξει στην αφύπνιση .η όχι , στη θυσία στη ζωή του χρόνου ,που σύντομα θα περάσει ,ή στη θυσία του αιώνιου που πρέπει να βασανιστεί αιώνες ώσπου να ξεχρεώσει τα κρίματα που έπραξε .
Για αυτό ο Ιησούς είπε αγάπα τον εχθρό σου ως εαυτόν σου !
Εμείς οι ίδιοι είμαστε οι εχθροί του εαυτού μας ......
Αυτό ήταν το βαθύ νόημα να αγαπάμε εξίσου κι ανιδιοτελή , διότι ο καθένας έχει το σταυρό του, άλλος σε αυτή τη ζωή κι άλλος στην άλλη ....
